Project foto's
Jaarboek Architectuur in Nederland
Amsterdam
Architectuur | Jaarboek | Jaarboek Architectuur in Nederland | Nai010 Uitgevers | Van Eesteren Museum
Naast de publicatie van het Jaarboek Architectuur in Nederland 2017-2018 werd er ook een publieksprogramma opgezet. Daarmee werd dieper ingegaan op verschillende thema’s uit het niet meest recente Jaarboek. De eerste bijeenkomst stond in het teken van de herontdekking van de periferie centraal, onder de titel Het Buitengebied. Ik gaf bij die gelegenheid een lezing.
[Fragment]” Recentelijk bezocht ik in Huis Marseille een tentoonstelling over de nalatenschap van Bernd en Hilla Becher. Ik bewonderde er hun werk maar ook dat van fotografen die bekend zijn geworden als de Düsseldorfer Schule. Beroemde leerlingen van de Bechers zoals Thomas Ruff, Andreas Gursky en Thomas Struth. Eén van de fotografen die ook werd geëxposeerd was de relatief onbekende Laurenz Berges. Uit zijn oeuvre werd een aantal foto’s uit de serie ‘Cloppenburg’ tentoongesteld. Een serie die Berges tussen 1989-90 maakte in Duitsland. Het zijn foto’s van een archetypisch Noordwest-Europees platteland. Platteland, of om het even, ommeland, Hinterland, Countryside. Maar bovenal: periferie.
Het zijn vrijwel uitsluitend generieke beelden die iedereen kent en herkent. Ze typeren grote delen van het Europese platteland. In Nederland wordt dit beeld doeltreffend vastgelegd door fotografen als Hans van der Meer en Harry Cock. Het is het soort foto’s dat met licht ironische blik en verwondering een melancholieke schoonheid toont. We zien taferelen van achteropgeraakte, licht verwaarloosde plekken: een onbeholpen wereld.
Maar het zijn geen onschuldige beelden. Ze determineren en ‘framen’ de periferie. Ze bevestigen de status en gemoedstoestand van plaatsen die fascineren door hun onvolmaaktheid. Vaak is het de constatering van imperfectie die prikkelt. Daarbij blijft in het midden of onze blik gestuurd wordt door sentiment over het naderende einde van de perifere wereld. Of dat we vooral hopen op het behoud ervan. Of beide…”
[fragment uit het artikel]
Al deze nieuwe bestemmingen hebben met elkaar gemeen dat ze ruimte vreten en daarbij de periferie als voornaamste doelwit hebben. Dit ongeacht of nu verstedelijking, leisure-landschappen, energielandschappen, zonne-akkers, waterberging, veilige landschappen, datacenters of opslagdozen de veroorzaker is.
0 reacties