In augustus 2007 publiceerde het Blauwe Kamer magazine een artikel van mij over de actuele ontwikkelingen van Almere.

Directe aanleiding was een het vakdebat ‘Mensen maken de stad. Stedenbouw van onderop, in Almere’ dat de gemeente Almere en Architectuur Lokaal in april van dat jaar organiseerden. De bijeenkomst bood toenmalig wethouder Duivesteijn de gelegenheid om zijn ideeën en ambities over particulier opdrachtgeverschap op grote schaal in de (nieuwe) stadsdelen Almere-Poort en Almere-Hout verder toe te lichten.

“(…) Maar de meeste energie en vooral de passie van met name wethouder Duivesteijn lijkt vooralsnog toch te gaan naar de ontwikkeling van grootschalig particulier opdrachtgeverschap. Duivesteijn, zo heeft hij herhaaldelijk in interviews bekend, is eigenlijk vooral naar Almere gekomen omdat hij daar zijn lang gekoesterde droom van stedenbouw voor de burger kan realiseren: stedenbouw van onderop. Hij beschouwt het als een buitenkans om, na jaren actief te zijn geweest op diverse posities in de ruimtelijke ordening, nu eindelijk een serieuze slag te kunnen slaan met particulier opdrachtgeverschap. Almere biedt hem wat dat betreft bijna ideale omstandigheden. De stad ligt strategisch aan de noordvleugel van de Randstad, de gemeente is in het bezit van veel grond en de stad is aangewezen als bouwlocatie voor duizenden toekomstige woningen. Met name de grondpositie van de gemeente biedt de bestuurder mogelijkheden die elders ongekend zijn omdat grond doorgaans in het bezit is van projectontwikkelaars. Door het particulier opdrachtgeverschap als leidend en structurerend element te behandelen hoopt de gemeente tegelijk te voorzien in een behoefte als zich als stad de profileren. Almere wil appelleren aan en voorzien in een verlangen naar sterk geïndividualiseerde en persoonlijke woonvormen die bepaald worden door factoren als ‘lifestyle’. Wonen is niet langer een behoefte, maar een imago geworden. In het Almeerse woonlandschap zullen particulier opdrachtgeverschap en organische stedenbouw de komende decennia een belangrijke kwalitatieve impuls aan woonstad Almere gaan geven. Uit het programma ‘ikbouwmijnhuisinalmere’, dat op het eerder genoemde vakdebat werd toegelicht en bediscussieerd, wordt duidelijk dat de promotie en emancipatie van particulier opdrachtgeverschap vooral een moedwillige breuk beoogt met de huidige en plannings- en bouwpraktijk.(…)”

Het artikel werd met de titel ‘De tweede jeugd van Almere’ gepubliceerd in: Blauwe Kamer, augustus 2007, nr.4, p.34 – 41.