In maart 2016 onderzocht Blauwe Kamer (#1, maart 2016), tijdschrift voor landschapsarchitectuur en stedenbouw, hoe Almere er op dat moment voor stond. In de special ‘Dossier Almere’ werden daartoe een aantal aspecten en ontwikkeling van deze stad aan de orde gesteld en nader uitgelicht. Redacteur Marieke Berkers blikte met voormalig wethouder Adri Duivesteijn terug op zijn belangrijkste wapenfeiten, Peter Paul Witsen onderzocht de wat oudere stadsdelen van Almere en fotograaf Rubén Dario Kleimeer maakte een fotoreportage in Almere Haven.

Mijn bijdrage bestond uit het essay ‘Anti-stad op zoek naar verhaal’ waarin ik beargumenteer dat deze ‘Nieuwe Stad’ er goed aan doet haar stedelijk zelfbeeld aan te passen. Almere moet de ambitie om een echte stad te willen zijn laten varen en zich neerleggen bij wat het werkelijk is: een suburbane agglomeratie van woonkernen. Door dat te erkennen zou Almere wel eens zicht kunnen krijgen op een heel ander, maar niet minder veelbelovend perspectief op haar toekomst. Deze aanvaarding in plaats van het krampachtig vasthouden aan een wensbeeld van een echte stad biedt onvermoede kansen. En passant keert de stad daarmee ook gedeeltelijk terug naar een van aanvankelijke uitgangspunten, die van een stedelijk experiment.