Eind mei verscheen de ‘korter’ verwachte nieuwe editie van het Jaarboek Architectuur in Nederland. Voor Archined schreef ik een recensie met de titel ‘Architectuur uit Nederland’:

“Het verschijnen van het Jaarboek Architectuur in Nederland is elk jaar weer een moment om naar uit te zien. Naast overzichten in de vorm van prijzen en awards waaruit de architectonische jaarproductie kan worden opgemaakt, biedt het Jaarboek een wat meer directieve en onderbouwde selectie van projecten, dit mede door een contextuele inbedding met verschillende essays. Die verwachting heeft de Jaarboekredactie, bestaande uit Arna Mačkić, Kirsten Hannema en Teun van den Ende wederom ingelost in een jaar waarin veel, maar niet alles anders was. Zoals met het inmiddels vertrouwde (letterlijk) plakken van een thema op het Jaarboek. Dit jaar viel de keus op het enigszins cryptische ‘Home Stretch’. Begrepen als ‘thuis reis’ verwijst het op dubbelzinnige wijze naar de sporen die de pandemie ook bij het samenstellen van het jaarboek heeft getrokken, alsook naar het thema woonomgeving.

Het samenstellen van een Jaarboek is geen sinecure. Ik spreek uit ervaring. Het komen tot een min of meer representatieve afspiegeling van de jaarproductie van Nederlandse architecten in eigen land, het ontwaren van thema’s en trends, én het duiden daarvan is een proces van geven en nemen; soms ook van pappen en nathouden. Jaarboekredacties, waaronder deze, hebben daarmee wel een bepaald soort ‘macht’ doordat door het leggen van die thematische accenten, geflankeerd door een selectie van projecten, trends, tendensen of urgenties actief bedacht, (on)benoemd of bevestigd kunnen worden. De mate waarin een redactie dat doet varieert. De huidige en ook vorige redactie gaan daarin redelijk ver. (…)